Crazy Love

Ik denk dat ik alle films die op werk van Bukowski zijn geënt hiermee gezien heb. (Storie di Ordinaria Folla, Barfly en Factotum) Dit is de minste, maar (dodelijk) op zich vind ik 't wel erg sympathiek dat 't een Vlaamse film is. (Ook in 't Vlaams gesproken dus) Zo krijgt het iets Ex Drummerigs. Crazy Love is een film in drieën, waar het typische Bukowski-karakter pas aan 't slot opgevoerd wordt. Daarvoor is ie piepjong (en leert een oudere jongen hem van alles over "vogelen") en iets ouder (en vol gruwelijk acne, gepast walgelijk) In het derde deel is ie eindelijk de beruchte zuipschuit, die hier samen met 'n Bela Lugosi-achtige vriend een lijk jat. Van een vrouw. Een mooie vrouw. De beste vrouw die ie ooit heeft gehad. (Hemmerechts zou niet blij zijn) Zolang er niet gepraat wordt is Crazy Love prima, de dialogen zijn helaas zeer krakkemikkig.