zondag 31 augustus 2008

Straw Dogs

Dustin Hoffman in een western van Peckinpah!? Oh nee, dit is de film met die klassieke eerste scènes, waarin een echtpaar (naast Dustin Susan George) arriveert in een Engels dorpje. Meteen is duidelijk dat de geflipte dorpsbewoners niet te vertrouwen zijn: dronkelappen, pedofielen en lolita's. De hele mikmak. Het huwelijk van de twee is ondertussen ook een van de slechtste ever on film. Dustin probeert aan wiskundesommetjes te werken, Susan flirt (uit verveling of zelfdestructie) wat met de werklui, die hun landhuis opknappen. Als de werklui Dustin als dekmantel voor 'n jachtpartijtje hebben uitgenodigd volgt een van de meest beruchte scènes uit de filmgeschiedenis. De verkrachting. Ofzoiets, want gedeeltelijk lijkt "Susan" er ook nog wel van te genieten.. Heel pijnlijk. Film begint dan langzaam het psychologische te verlaten voor een uitgebreid hak en smijt-einde. Dustin heeft duidelijk wel plezier in zijn oenige personage, dat tot verbeten gevechtsmachine uitgroeit, maar het is ook wel wat slapstickerig. Apart en gedenkwaardig, maar maakte zijn naam als klassieker voor mij toch niet helemaal waar.

Geen opmerkingen: