vrijdag 29 augustus 2008
Mar Adentro
Hmm, hoe heette die Franse film van laatst ook alweer, waar een man in een revalidatie-proces belandt? Oh ja, Diving Bell. Dit is er een in die tearjerker-categorie. Ik heb er niks mee. Javier Bardem ligt bijna dertig jaar verlamd in bed en wil dood. Euthanasie, da's lastig in Spanje, dus zijn er processen e.d. Door zijn tv-appearances krijgt hij een aanbidster en weer 'n andere vrouw is ook wel in hem geïnteresseerd. (En hij in haar) In de enige echt goeie scène, ver over de grens van sentimentaliteit heen, maar wat geeft 't in zo'n film, fantaseert hij hoe hij het raam uitvliegt en haar op 't strand vindt. Ondertussen klinkt Nessun Dorma van Puccini. Jaa, dat werkt altijd natuurlijk.
Labels:
Alejandro Amenábar,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten