donderdag 21 augustus 2008
Lone Star
Tijdens de intiteling dacht ik dat het een Western-parodie zou worden. Lettertype, muziekje, Frances McDormand, die uiteindelijk inderdaad een soort van komische bijrol heeft, 't wees allemaal in die richting. In 't openingsshot verwachtte ik dus "stoere" mannen, die op paarden aan komen stormen tussen de cacti, maar we zien twee mannen van middelbare leeftijd, eentje oefent plantenkunde, de ander is met zo'n beep-ding op zoek naar kogels. Wat vindt hij? Natuurlijk, een lijk. De sheriff (Chris Cooper) komt poolshoogte nemen en daar begint het serieuze werk. Hij heeft al snel het vermoeden dat dit skelet z'n corrupte voorganger was. Met diens verdwijning heeft zijn vader mogelijk iets te maken, ooit ook sheriff en nog legendarisch ook, denk aan Destry Rides Again. Een simpele speurtocht/detective wil de film echter niet zijn, als ensemble-film moet er (vanzelfsprekend lijkt 't bijna) ook wat gezegd worden over raciale verhoudingen. Een Texas border town met een legerbasis, dat betekent Hispanics die illegale arbeid leveren en Afro-Americans die in het leger dienen. Al deze mensen kruisen 't pad van de sheriff, die ondertussen over zijn eigen verleden en dat van zijn vader nadenkt. Die flashbacks zijn trouwens zeer fraai verzorgd, shots die langzaam verglijden op iets wat zich afspeelde op dezelfde locatie en weer terug. Kortom, boeiende film.
Labels:
films uit de jaren '90,
John Sayles
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten