Léolo

Een van de slechts twee films die de tragische verongelukte Jean-Claude Lauzon maakte. Deze deed me denken aan Running With Scissors en het "opgroeien in Québec"-tintje heeft wat van C.R.A.Z.Y. Maar denk toch vooral aan een iets geslaagdere versie van de eerste. Met een, net als in Breaking Away, door Italië (Italiaanse meisjes vooral) geobsedeerde jongen, in een compleet bizarre familie, die ieder ook zo hun eigen obsessies hebben. (O.a. voor poepen, spieren kweken en het oraal laten verwijderen van teennagels) Film heeft een paar hilarische seksscènes. Wie de appeltaart in American Pie al ver vond gaan, deze film heeft ook een mooie techniek. Ondertussen vlucht het jongetje in poëtische gedachten, die eindeloos op voice-over worden voorgelezen. Doet hij dat nou als hij oud is? Of toch een oude zwerver die zijn schrijfsels uit de prullenmand vist.