Under the Volcano

Albert Finney werd inderdaad overal terecht geprezen voor deze moeilijke rol, heb ik nu zelf kunnen verifiëren. Op de Mexicaanse feestdag der doden (een voorteken natuurlijk) zit ie als alcoholist weer stevig/depressief in te nemen en zwamverhalen uit te slaan, tot zijn mooie vrouw Yvonne ineens uit Amerika blijkt te zijn teruggekeerd. (Ze lagen in scheiding) Samen met z'n halfbroer Hugh gaan ze gezellig op stap. (Hadden Hugh en Yvonne wat, denk je) Geweldige, magische sfeer, met Finney die in een gammele kermis-attractie duikt, en Hugh die op een terrasje een gitaar van een muzikant leent en een lied zingt. De muzikant wil hem heel realistisch niet helemaal alleen de show laten stelen en zingt ook mee. Daarna gaat de film wat de mist in als Hugh ook nog eens meent te moeten gaan stierenvechten. Het is de opmaat voor meer geweld, in bizarre establishments, waar dwergpooiers en Mexicaanse nazi's de dienst uitmaken. De betovering was voor mij verbroken, maar ik geef toe een happy end was ook niks geweest.