Fucking Åmål

Had het grootser verwacht, melodramatischer misschien. Voor 'n "klassieker" bedoel ik, waar toch, naar ik mij herinner, velen helemaal ondersteboven van waren. Moodysson lijkt in elk geval wel een realistisch beeld van de Zweedse dorpsjeugd te schetsen, met pestkoppen, gepesten die populair proberen te worden door mee te pesten en natuurlijk de comazuipers. Dat als achtergrond voor 't verhaal van 'n lesbisch meisje dat verliefd is op 't mooiste meisje van de klas. Kan dat wat worden? Kennelijk, al vind ik de film aan de korte kant om echt een goede opbouw van toenadering te schetsen. Nu lijkt het mooie meisje vooral geïnteresseerd uit rebellie: zie mij eens shockeren. Geinig detail is de woede die een flesje Robyn-parfum veroorzaakt. Was dat geen Pitchfork-favoriet? Moodysson heeft genoeg fingerspitzengefühl om haar in de aftiteling een liefdesliedje te laten zingen.