Daratt

Eenvoudig en sterk verhaal. Deed me aan Le Fils en The Assistant denken. In The Assistant, een verfilmde roman van Malamud, overvalt een Italiaans crimineeltje een joodse kruidenier. Hij krijgt spijt, keert terug en gaat voor de man werken. (Zonder dat z'n baas weet dat hij de overvaller was) In Daratt gaat een plattelandsjongen uit Tsjaad, nadat een algehele amnestie voor burgeroorlogmisdadigers is afgekondigd, naar de grote stad. Hij zoekt en vindt de moordenaar van zijn vader en gaat voor 'm in de bakkerij werken. De man heeft niets door en begint 'm als zijn zoon te zien. Simpele spanningsopbouw, hoe gaat dit aflopen? Nou, op effectieve wijze. Het is een stille film, ook omdat de baas van de bakkerij nagenoeg geen stem meer heeft, omdat zijn keel in de oorlog (min of meer) is doorgesneden. Niet meer dan logisch dus dat de uiteindelijke "oplossing" niet talig is, in een discussie ofzo, maar puur op de kracht van beeld en geluid tot stand komt.