In a Lonely Place

Goed, maar niet verpletterend goed, zoals ik had gehoopt. Terwijl de film tegelijkertijd echt niets fout doet. Films over scenarioschrijvers, altijd leuk. (Sunset Blvd, Adaptation, Barton Fink, of nee Fink was een "gewone" schrijver, hmm) Hoe dan ook, Bogart is in elk geval wel een scenarioschrijver. Hij moet een boek bewerken, maar is te lui om 't te lezen. Neemt daarom maar een meissie (Martha Stewart, die heel erg lief/overdreven haar best doet) mee naar huis, die 't na begint te vertellen. Beste grap: "and there's all kinds of little plots and twists I left out!" Bogart droogjes: "thank you". Vervolgens vertrekt 't meisje en één seconde later staat er een agent voor de deur. Daar had de film wat meer tijd moeten nemen, niet om te laten zien wat Bogart doet, of het meisje. Dat zou alles verknallen. Maar gewoon, de agent die aan komt rijden, vroeg in de ochtend. Ok, minor detail. Het meisje is dus, inderdaad, vermoord en Bogart is verdachte numero uno. Gelukkig is daar buurvrouw Gloria Grahame die 'm bij de politie weet vrij te pleiten, waarna de vonken overslaan. Hier begint het ware Hitchcockiaanse gedeelte, ze hebben dan wel wat, langzaam blijkt hoe gewelddadig hij is. Zou ie dan toch? Spoiler! Het originele einde voorzag in een absoluut Hitchcock-slot, de consequentie van de opgebouwde stress, Bogart met z'n handen om d'r nek en meer dan dat. Nicholas Ray koos terecht voor een iets subtielere afslag.