vrijdag 15 augustus 2008
Eyes Wide Shut
Verbazingwekkende, verwarrende, extreem grillige en toch wel leuke film. Hij boeide me tweeënhalf uur, soms door ergernis, soms door werkelijk goeie momenten. Het begin is waardeloos. Nicole Kidman. Ai. En ik was net positief over 'r gaan denken. Het ligt misschien niet aan haar, eerst is ze "dronken" vervolgens "stoned" en.. daar.. gaat.. ze.. vooral.. langzaam.. van.. praten. Dan wordt Tommetje ineens jaloers (een far stretch, maar goed) en gaat ie de straat op. Het is nacht, het is paranoia, het is New York. Ja hoor. After Hours! Misschien wel Kubrick's beste vijfenveertig minuten ooit. Bezoekje aan de pianist, het hoertje en, helemaal geniaal, de kostuumwinkel. Net als Meneer Ben, die een ridderpak ging halen en in een fantasiewereld kwam, in mijn favoriete kinderboek. Goed, dan komt Tom dus bij het geheimzinnige feestje en gaat het langzaam mis. Het gezang in reverse is cool, maar wat er nou eigenlijk gebeurd is, nou ja.. Niet veel spectaculairs. In elk geval ontbreekt ook daarna elk gevoel van gevaar in de film. Kubrick had het hele plot maar in één nacht moeten proppen, want nu gaat onze vriend 's ochtends weer verder speuren (nog wel aardig) en dan begint er nóg een nacht. De afwikkeling is verder ook totaal oninteressant. Blijft de vraag: liepen de twee modellen uit het openingsfeestje nou ook op het kinky feestje?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten