zondag 10 augustus 2008
Boys Don't Cry
Nou moe, beetje overdreven hoor, dacht ik. Onsje minder zou geloofwaardiger zijn. Helaas, a true story dus. Ai. Tijdens het kijken een beetje murwgebeukt, al is 't (daardoor?) wel een film die in het hoofd blijft rondspoken. Tijdens het kijken vond ik iedereen in de film maar apathisch.. Waarom gaat Brandon Teena niet gewoon weg, weg uit Nebraska. Maar ja, da's nou net een thema, het lukt 'r/'m kennelijk niet die stap te maken. Blijven was misschien een vorm van zelfdestructie, nadat ze als meisje in d'r jeugd misbruikt was. En dan zijn vriendinnetje (Chloë Sevigny) had die niet wat meer kunnen doen? Is ze toch een beetje besmet door haar white trash omgeving? (De crimineel, de politie, de moeder) Moeilijk, moeilijk.
Labels:
films uit de jaren '90,
Kimberly Peirce
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten