Metropolitan

Een must-see. Vond Arnon Grunberg ook toen hij een tijd terug een artikel in Vrij Nederland schreef, over de drie (!) films van Whit Stillman. Die toch wel errug langzaam werkt dan. Metropolitan was zijn debuut. Typische New Yorkse praatfilm, sommige grapjes lijken zelfs letterlijk van Allen geleend. ("Playing strippoker with an exhibitionist somehow takes the excitement away") In 't begin van de film belandt hoofdpersonage Tom op een upper-class feestje van de college students in hun eerste jaar. Hij is zelf bepaald niet rijk en blijft zeggen dat 't eigenlijk niks voor 'm is. Om te provoceren doet ie zich voor als socialist, zoals iedereen wel een (zelfbedacht?) masker op heeft. Uiteindelijk komt hij echter elke avond op de feestjes/bijeenkomsten, dus wie weet was ie gewoon eenzaam. Het mooie aan Metropolitan is simpelweg dat (maarliefst) vier à vijf personages diepgang hebben. Enige minpuntje wat ik kan bedenken is een ongeloofwaardige actie van Tom aan 't einde, met een stukje antiek speelgoed.