Pat Garrett & Billy the Kid

Peckinpah in zijn gebruikelijke nihilistische stijl. Was er niet voor in de stemming. Ik denk dat hij mikt op een uitzichtloze geweldspiraal die een soort treurigheid bij de kijker op moet roepen. Voor mij zat dat in één scène, waar een van Pat's handlangers dodelijk wordt getroffen door een kogel en nog wat rond strompelt, terwijl zijn vrouw huilend naar 'm kijkt. (Tegen een fraaie achtergrond van bergen enzo) En dan te bedenken dat die man alleen maar met Pat (de sheriff) meeging omdat die 'm wat geld betaalde. Het Wilde Westen is hard, denk ook aan de arme kippen die worden afgeknald in de beroemde openingsscène, fraaie muziek daar van Bob Dylan, die (helaas) ook een rol speelt. Hij lijkt overal al ginnegappend bij aanwezig te zijn, beetje irritant. Ik las dat Peckinpah groot werd met Revisionistische Westerns. Westerns met de nadruk op anti-helden, check. Maar een prominentere rol voor sterke vrouwen? Die heb ik niet gezien, de talrijke dames zijn meestal naakt, hebben nagenoeg geen tekst en bieden zich slechts gewillig aan. (Of worden gedwongen)