woensdag 27 augustus 2008

Ober

Als dit een werkelijk geslaagde film was geweest, was dit meta-verhaal op elk niveau goed. Dat wil zeggen, goed op 't niveau van het script dat in de film geschreven wordt door een scenarioschrijver, maar ook goed op het niveau waar de scenarioschrijver met zijn vriendin kibbelt en ook op 't bizarre niveau waar de personages verhaal komen halen bij 'm, als ze 't ergens niet mee eens zijn. Hier wordt geen verklaring voor gegeven, wat wel jammer is. Dan voelde Stranger Than Fiction toch logischer. Er is nog een vierde niveau. Wat als de schrijver niet alleen het "gewone" verhaal bedenkt, maar ook in zijn script zet dat de personages merken dat ze gestuurd worden? Wat voor mogelijkheden zou je dan nog hebben? Nou ja, zou wat al te ingewikkeld worden misschien. Al dacht ik dat aan 't slot, waar de schrijver aan 't hoofdpersonage belooft dat alles nog goed komt, het personage zou zeggen: "Je mag wel opschieten we hebben nog maar 5 minuten" (Of "je mag wel opschieten je zit al op pagina 90 en je wilde onder de 100 pagina's blijven!") Ober mag dan niet volledig geslaagd zijn, er valt wel genoeg te lachen.

Geen opmerkingen: