Wow, wist niet dat Robert Redford hier ook al de regie deed. Prima boekverfilming, die de drie hoofdpersonages allemaal evenredig aandacht geeft. De onwaarschijnlijke moeder, zo liefdeloos dat je bijna medelijden met haar krijgt. En de tobbende vader en zoon natuurlijk. De psycholoog is me net wat te alfa-mannetje, coole knakker en dat ie op 't laatst zijn patient omarmt en zegt dat ie zijn vriend is, is ook wat te Hollywood. Niettemin genoeg mooie dan wel pijnlijke scènes: 1)Het moment dat Conrad leert van de zelfmoord van een goede vriendin.. 2)Als ie uitgelaten zingend naar huis rent nadat ie een leuk praatje heeft gemaakt (met 'n meisje natuurlijk) en hij tegen een rendier-standbeeld zingt.
donderdag 7 augustus 2008
Ordinary People
Wow, wist niet dat Robert Redford hier ook al de regie deed. Prima boekverfilming, die de drie hoofdpersonages allemaal evenredig aandacht geeft. De onwaarschijnlijke moeder, zo liefdeloos dat je bijna medelijden met haar krijgt. En de tobbende vader en zoon natuurlijk. De psycholoog is me net wat te alfa-mannetje, coole knakker en dat ie op 't laatst zijn patient omarmt en zegt dat ie zijn vriend is, is ook wat te Hollywood. Niettemin genoeg mooie dan wel pijnlijke scènes: 1)Het moment dat Conrad leert van de zelfmoord van een goede vriendin.. 2)Als ie uitgelaten zingend naar huis rent nadat ie een leuk praatje heeft gemaakt (met 'n meisje natuurlijk) en hij tegen een rendier-standbeeld zingt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten