maandag 4 augustus 2008
Much Ado About Nothing
Over de hier nog schattige Kate Beckingsale las ik achteraf compleet toevallig allemaal dingen die ik echt niet wilde weten.. Maar goed, ze is in de ze film ook niet echt belangrijk. Het gaat om het echtpaar Kenneth Branagh en Emma Thompson. Kenneth regisseert ook en heeft (toeval?) de leukste rol. Nee terecht, want hij is verreweg het sterkst. Beetje bekvechten en dan blijkt die ouwe Shakespeare nog best ritme te hebben. De bijrollen worden op internet intens gehaat. (Keanu Reeves!) Ik ergerde me niet al te zeer. Wel raar was Michael Kaeton in een onbegrijpelijke comic relief rol, met een kompaan die een paard speelt?! Ouderwetsche humor zullen we maar zeggen. Vraag me af of ze zo'n film in deze tijd nog zouden kunnen financieren. Ik bedoel, het draait eigenlijk grotendeels om maagdelijkheid en uithuwelijking enzo, met al die discussies over de islam tegenwoordig. Dat die Hero (het personage van Kate) haar vader nou niet haat als ie haar meteen negeert, nadat zou zijn gebleken dat ze geen maagd meer was. Nou ja, meisjes hadden toen niets te zeggen zeker.. Toch, als Shakespeare nou echt een genie/revolutionair was had ie er dan niet wat vooruitstrevende progressiviteiten in kunnen stoppen. Misschien heb ik ze over het hoofd gezien.
Labels:
films uit de jaren '90,
Kenneth Branagh
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten