The Brown Bunny

Meuk vergeleken met Buffalo '66, zoals eigenlijk wel te verwachten viel. Lijkt eerst nog een Two-Lane Blacktop-achtige slackerfilm te worden, met Gallo zelf als motorrijder die door Amerika rijdt, ondertussen met andere vrije geesten converserend. Maar dat laatste doet hij juist niet. Hij rijdt en rijdt en zwijgt, en knuffelt af en toe iemand. De muziek is wel weer goedgekozen (Jackson C. Frank) maar eigenlijk is 't wachten op Chloe Sevigny voor er zich een noemenswaardige dialoog (ik zei dialoog) ontspint. Eindtwistje is ook volkomen ongeïnspireerd. Nog even een dubieuze opmerking: ergens in 't begin rijdt Gallo met z'n auto door 'n (ogenschijnlijk) gewone straat, waar dan meisjes bij lantaarnpalen staan. Hij stopt en ze vraagt "wil je op een date?". Ok dat lijkt me duidelijk, maar mijn punt is eigenlijk dat dat straat-tippelen eigenlijk liever/esthetisch fijner is dan hoeren achter ramen die als koopwaar uitgestald zitten. Nu lijkt 't net alsof je een leuk meisje tegenkomt zeg maar. Het maakt allemaal geen zak uit ik weet 't.