Pretty in Pink

Meteen maar als "eerbetoon" aan de net overleden Hughes gekeken. Dit is geen Breakfast Club, maar wel weer zeer amusant. De film wordt in feite volledig gedragen door Jon Cryer, als Duckie aka the Duckman, een alto met maf hoedje die Molly Ringwald adoreert. Die laatste doet haar best er met zelfgemaakte pakjes zo stom mogelijk uit te zien, maar faalt daarin. Wel vreemd dat ze ergens in 't begin, na te zijn geïntroduceerd als lelijk eendje, ineens er in één scène met zonnebril wel hip uitziet om vervolgens de volgende scène weer in blommetjesjurken te lopen. Foutje, zou ik haast zeggen. Maar goed, the Duckman dus, wellicht homoseksueel, in elk geval haar persoonlijke slaafje die 't maar niet lukt zijn liefde aan haar te betuigen. Ondanks het legendarische dansje in de platenzaak. (Goeie muziek sowieso, naast Otis Redding ook veel New Order) Ringwald is dan ook verliefd op een "rich kid" die er grappig genoeg in de laatste scène (op een gala) uitziet als een totale douchebag, Koefnoen-figuur. Terwijl de Duckman de blitz uithangt met zonnebril!