La Vie de Bohème

Het was lang geleden dat ik nog 'ns een Aki Kaurismäki zag. Deze is behoorlijk atypisch, al was het maar omdat ie op een verhalenbundel (en de bekende opera van Puccini) is gebaseerd en in Frankrijk werd opgenomen. De uiteindelijke film is desondanks (en zeker in 't begin) de bekende droge humor, al is 't bij vlagen wat romantischer, met een orkestmuziekje erbij enzo. Zoals de titel al doet raden is 't eigenlijk een soort Nescio met wannabe-artiesten. Een schildertje, een componistje en een schrijvertje, ze dromen zich titaantjes, maar zijn uitvreters. Zoiets. Aki schakelde wel een hoop Finnen in, die dus Frans dienen te spreken en dat vanzelfsprekend op bizarre wijze doen. De drie scharrelen door de seizoenen heen de eindjes bij elkaar, de (Albanese) schilder, wordt verliefd en gedeporteerd, maar keert al snel terug in de bagagebak van een Trabantje. Leuke cameo is 'r voor JP Léaud, de enige fan van het oeuvre van de schilder. Niet onaardig en prachtig zwart-wit geschoten, maar 't haalt het toch niet bij Aki's Finse werk.