L'Enfer

Nu dus wel de goeie, van Chabrol. Beter dan die andere L'Enfer, maar was ook van deze niet bijzonder onder de indruk. Het is jaloezie, jaloezie, jaloezie wat er met een hamer bij de kijker wordt ingeramd. Radicaal, dat wel. Film zapt in 't begin overbodig door wat jaren, en begint dan echt als 'n man en een vrouw een hotelletje runnen. De vrouw is erg knap en de man (een soort Franse Robert de Niro) verdenkt 'r al snel van vreemdgaan. Hij begint haar te volgen en draait niet al te langzaam door. Hij legt 'r nog net niet letterlijk aan een ketting. Bedacht me ineens hoe lastig 't is om als echtpaar samen een bedrijf te runnen, want je huwelijks-problemen komen natuurlijk (en vast niet toevallig) net aan de oppervlakte in een drukke tijd (in dit geval het hoog-seizoen) Met gepikeerde gasten tot gevolg.