Kagemusha

Was lang geleden dat ik een Kurosawa zag. Misschien heb ik alle goeie al gehad, want deze had niet gehoeven. (Getipt door de NY Times of niet) Het is een soort Ran, maar dan zonder diepgang en in 't laatste gedeelte (het is een drie uur durend epos) wordt 't zelfs saai. Het is een soort fabel (al schijnen de meeste dingen echt gebeurd te zijn, de veldslagen in elk geval) over een simpele dief die gered wordt van executie doordat ie veel op de lord van de clan lijkt. Kan ie mooi dubbelganger spelen. In de mooie absurdistische openingsscène zitten de lord, de dief en de broer (die ook al op hem lijkt) identiek gekleed met elkaar te babbelen. Natuurlijk legt de lord het loodje en moet "Kagemusha" (de schaduwstrijder) aan de bak. Dit levert voorspelbare problemen op (in bed, met zijn kleinzoon, dat zijn dus twee verschillende scenes, hè). En dan raak ik de plot een beetje kwijt, er komen prachtig geschoten gevechten maar eigenlijk is er geen enkel personage dat me ook maar iets interesseert. Kurosawa zelf noemde dit later niet voor niets een voorstudie naar Ran.