Picnic at Hanging Rock

Zamfir! Zamfir!? Je zou hier bijna gaan verwachten dat de beruchte panfluitist 't X-files-deuntje nog even citeert. Als 't al had bestaan dan. Redelijk leuke raadselachtige verdwijningsfilm, waar 't wel doodzonde is om achteraf te lezen dat 't volledig fictief is. Een dartelende meisjesschool gaat picknicken bij een rotsformatie, beetje lezen en luieren en wat beklimmingen. Als het echt was geweest zou een verdwijning ook weer niet zo raar zijn, je dondert zo in een of andere spelonk. (Alhoewel niet met z'n allen tegelijk!) De sfeer is gepast broeierig, twee jongens bewonderen de meisjes die over een beekje springen en later gaan kostschoolkousen ook nog langzaam uit. Picnic at Hanging Rock zou een prima double feature vormen met The Virgin Suicides. Zelfmoord hangt ook hier vanaf minuut één in de lucht en we worden niet teleurgesteld. Aan een echt plot of personages die wat voorstellen doet Weir verder niet. Jammer dat ie niet op het ogenschijnlijke freeze-frame eindigt, als de directrice weet dat 't gedaan is met de onderwijsinstelling. De regisseur keert nog maar 'ns (overbodig) terug naar de meisjes, kennelijk hadden ze ook op hem een buitenaards magnetische aantrekkingskracht.