woensdag 12 augustus 2009
Two-Lane Blacktop
Coole minimalistische cultklassieker. Twee gasten (de volkomen apathisch acterende Dennis Wilson en James Taylor, maar dat vervreemdende past wel) trekken in hun getunede Chevy door Amerika, hun centjes verdienend in straatraces, of moet ik zeggen Racing in the Street! (Alhoewel dat nummer niet te horen is) Ze pikken uit 't niets een meisje op, de tragische Laurie Bird die later in 't appartement van Art Garfunkel zelfmoord pleegde. De held van de film, en de man die 'm maakt, is echter Warren Oates. Hij is magnifiek als een zogenaamd hippe gast in een dure racekar. Hij dist tweehonderd verschillend levensverhalen op, stuk voor stuk gelogen waarschijnlijk. Veel praatjes, klein hartje. Ze besluiten tegen elkaar te racen, maar in een atypische film is 't hele race-aspect totaal onbelangrijk. Het gaat eerder om de stilte, doelloos rondhangen. Best unieke kijk-ervaring (zeker voor een Amerikaanse) film al blijft er, niet zo gek in een film over niets, niet veel hangen.
Labels:
films uit de jaren '70,
Monte Hellman
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten