zondag 16 augustus 2009
Last Tango in Paris
Abusievelijk er vanuit gaande dat 't een Engels gesproken film was moest ik 't doen zonder ondertiteling, terwijl 't eigenlijk dus gewoon een Franse film is. Gelukkig spreken de beelden meestal voor zich. Opening viel me tegen, het zou toch een verkrachting moeten zijn? Ik vind 't allemaal wel meevallen al is 't wel een ultieme mannenfantasie. De piepjonge actrice beklaagde zich later (á la Lovelace in Deep Throat eigenlijk) dat ze in feite misbruikt werd. Zou Brando dan werkelijk boter...? Naast deze seksrelatie, het hart van de film natuurlijk, duikt ook JP Léaud op in een overbodig tijdvullend aanhangsel. Het enige nut is de beroemde anekdote die toen ontstond dat Léaud alleen op zaterdag werkte, juist omdat Brando dan weigerde te werken. (Hij had zoveel respect voor hem) Van mij had de film trouwens wel met het tango-gedeelte mogen eindigen. De bezopen Brando en z'n eindelijk gelukkige personage zijn daar "samen" op hun best.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten