dinsdag 11 augustus 2009
Loves of a Blonde
Een vroege film van Forman uit die paar jaar Praagse Lente. Of ik had een verkeerde insteek of het ging langs me heen, maar vroeg me af of dit nou grappig moest zijn. (Net als Closely Observed Trains) Het is 't voor mij in elk geval niet. Een fabrieksdirecteur met maf David Lynch-kapsel heeft een overschot aan meisjes, die aan de man moeten. Hij laat een legerbataljon langskomen. (Russen, I guess) De meisjes en de mannen kijken naar elkaar in een lange en beroemde dansscène. En dan wordt de hoofdrolspeelster (de blondine) uiteindelijk niet versierd door een soldaat, maar door een nare pianist die haar min of meer naar zijn kamer lokt en met allerlei trucs haar in bed weet te krijgen. (Misschien is 't grappig, uiteindelijk vindt zij 't wel leuk, maar ik vond 't maar niets) Sowieso veel uitgestrekte scènes, ik verveelde me wat. Het op akoestische gitaar getokkelde slotliedje (ik meen een versie van Ave Maria) is nog 't mooist.
Labels:
films uit de jaren '60,
Milos Forman
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten