woensdag 5 augustus 2009
Gran Torino
Dacht vooraf: ah, dit wordt in elk geval een stuk beter dan Changeling. Tijdens het kijken ging ik echter vooral steeds positiever over laatstgenoemde denken. (Dat helo pedo-schurk-kippenhok-gedeelte was best creepy tenslotte) Gran Torino is, naast totaal wat anders, broddelwerk dat alleen in 't middengedeelte wel leuk is. Eastwood acteert (zelf voor zijn doen) bijzonder matig, als Korea-veteraan die zijn buurt in "Chinktown" heeft zien veranderen. Als hij zich ergert gromt ie letterlijk als 'n hond. Subtiel! Hij wint 't respect van de buren door 't tegen een of andere "gang" op te nemen, waarna hij de geneugten van Aziatisch eten ontdekt. (En ook weer eens onder de mensen komt) De buren zijn Hmong (nooit van gehoord, dus toch nog iets geleerd) een volk uit Laos, Thailand enzo verder. Eastwood bekommert zich vooral om 't jongetje, die hij aanspoort een baantje te nemen en in de leukste scène van de hele film leert "praten als een man". Dit in samenwerking met de lokale kapper. Ondertussen zijn die gangs natuurlijk niet blij, wat uiteindelijk tot een teleurstellend, nogal simpel einde leidt, dat er ook vanuit lijkt te gaan dat gang-criminelen gewoon op de politie gaan zitten wachten als ze iets stouts hebben gedaan.
Labels:
Clint Eastwood,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten