Mijn filmbijbeltje omschreef dit als de laatste western en in het allerlaatste shot wordt het genre symbolisch verbrand. Prachtbeeld, en ik kan 't niet beter zeggen. (Of 't waar is, is een tweede) Ride Lonesome is ultrakort en gecomprimeerd. Een bounty-hunter (Randolph Scott) pakt een mogelijke moordenaar op. Hij wil 'm naar Santa Cruz brengen, zegt ie. Op weg daarnaartoe komen ze een duo tegen (Pernell Roberts en James Coburn) die de show in de film stellen. Louche figuren, die kennisgemaakt hebben met het begrip amnestie. "Mooi woord hè". Ze kunnen 't krijgen als zij op hun beurt die moordenaar in Santa Cruz afleveren. De twee hebben een mooie mannenvriendschap, met Coburn als onderdeurtje die 't spiegeltje voor Roberts houdt als die zich scheert. Als Roberts later zijn vriendschap aan Coburn betuigt lijkt ie werkelijk verlegen. Goed, je verwacht dus een soort vete tussen de bounty hunter en 't duo maar er is ook nog 'n posse die achter ze aan zit. En dan is er nog een vrouw (Karen Steele) die iedereen bekoort dankzij haar... cupmaat. (De film tapt er zelf ook flauwe grappen over) Maf zijsprongetje, het lijkt wel of vrouwen in oude films altijd puntborsten hebben, dat komt natuurlijk door de bh's, maar waarom? Is dat nou mode of misten ze de juiste stof om een ronde bh te maken? Nou ja. In de film is 't verder wachten op de ultieme confrontatie, ondertussen rustig door de woestijn trekkend begeleid door een wat te olijke, maar toch wel mooie soundtrack.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten