dinsdag 11 augustus 2009

Blowup

My very first Antonioni! En nog in 't Engels ook. Qua strak design doet het wel denken aan Bertolucci en Kubrick, die mime-troupe die de cirkel rondmaakt in de film heeft wel iets Clockwork Orange-igs. Voorkennis kan een extra laag in de film aanbrengen. Ik wist dat er iets was met een toevallig gefotografeerde moord, dus denk, dat zal dan wel in de eerste vijf minuten gebeuren, waarna de fotograaf in een com-plot belandt. Niks van dat, we zien het narcistische (maar ook wel coole) eikeltje een uur lang zijn normale leventje leiden en pas dan gebeurd het. In een parkje, waar de wind al omineus ruist. Vervolgens gebeurd er eigenlijk weer niks, de arme jongen raakt afgeleid door wat groupies. Hij doet me trouwens sterk denken aan Lucky Fonz III. Ik krijg er niet veel over gezegd, het is allemaal wat afstandelijk en koel maar een mooie film is 't wel. Heeft op 't laatst ook wel een Eyes Wide Shut/After Hours-paranoia.

Geen opmerkingen: