dinsdag 1 juni 2010
Un Conte de Noël
Verscheen volgens Wikipedia in tal van eindejaarslijstjes, wat alleen maar te verklaren valt door het feit dat de film ook letterlijk vlak voor 't eind van het jaar uitkwam, ook nog 'ns een kerstverhaal is en alle recensenten klaarblijkelijk in een goeie bui waren. En eigenlijk is het niet eens zo'n sentimenteel kerstverhaal, alleen maar nare mensen! Deneuve is een mater familias met bloedkanker, de rest van de familie laat zich testen of er iemand compatibel is voor een beenmerg-transplantatie. Dat blijken dan natuurlijk precies de twee zwarte schapen van de familie, een schizofreen neefje en een verstoten broer. Iedereen komt bij elkaar voor kerst, maar zoals ik al zei warm wil het niet worden. Wat je dan misschien verfrissend zou moeten noemen, maar ik vond 't vooral wat irritant. Zo hopt er nog een vrouw van de ene naar de andere broer, die hen dan in bed aantreft en alleen maar wat met z'n hoofd schudt. Die Fransozen. Ik had wat meer verwacht van regisseur Desplechin.
Labels:
Arnaud Desplechin,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten