My Sassy Girl

Een van de grootste Koreaanse bioscoop-successen aller tijden, zowel in het thuisland als in de rest van Azië. Schijnt het land echt op de kaart te hebben gezet. Na deze film dachten Aziaten niet meer aan taekwando bij Korea, maar aan de actrice die de brutale meid speelt. Zo'n massafilm zegt veel over 't land, lijkt me. Koreanen houden kennelijk van kotsgrappen (bah!) en vinden een meid die de touwtjes in handen neemt ontzettend grappig. Iets wat dus in 't echt nooit voorkomt, misschien dat de film wat hielp. Het meisje heeft haar vriendje volledig onder controle. Ze wisselen niet eens één kus uit en toch dribbelt ie als 'n hondje achter d'r aan. 137 minuten lang. Grappig ook hoe ze zich gedragen als tieners, terwijl ze midden twintig zijn. Zou dat nou komen omdat elk Koreaans jongetje eerst bij zijn moeder onder de plak zit, dan jaren in dienst moet om vervolgens weer terug te keren naar muti. De eerste (grappigere) helft van de film is redelijk geslaagd. Na 97 minuten heeft de film ondanks de slapstick-grollen stiekem toch wat melancholie weten te bereiken, als het stelletje in een trein maffe spelletjes speelt, met een lipsticklijn op de vloer en mensen die daar dan al dan niet met de juiste voet overheen stappen. (Ook wordt er nog gesquasht!) Maar zoals de film zelf al ergens aankondigde; Koreanen houden van melodrama en de laatste jammerlijk overbodige veertig minuten zitten vol tijdssprongen, verdriet en stroperige piano-muziek. Veel te veel van het goeie, alsof we het einde (en zelfs de mini-twist) niet allang hadden geraden. Uiteindelijk toch wel een sympathieke film, overigens gebaseerd op ware gebeurtenissen, die "de jongen" eerst op, jawel, een weblog had gepubliceerd!