maandag 7 juni 2010
Vinyan
Film die in eerste instantie nog overleeft op het redelijk interessante uitgangspunt. Tuurlijk zijn er zat films waar echtparen hun verdwenen kind zoeken, maar dat het kind in de Tsunami is verzwolgen en de zoektocht dus in de jungle-achtige kustgebieden van Thailand en schurkenstaat Birma plaatsvindt is wel een leuke draai aan het concept. Don't Look Now meets Apocalypse Now, zeg maar. De acteerprestaties van het echtpaar Emmanuelle Béart en Rufus Sewell (en met name de laatste) zijn ondertussen niet om over naar huis te schrijven. Dan zijn de Thaise schurken een stuk leuker. De hoofd-oplichter lijkt wel wat op een Aziatische versie van de recente bepruikte Phil Spector, inclusief afro. Hij regelt voor 't echtpaar een dubieus tripje langs dorpjes waar arme dorpelingen hun eigen kinderen in Man United shirtjes steken, hopende dat 't echtpaar met een surrogaat-kind genoegen neemt. In wellicht de beste scène omarmt de langzaam krankzinnig wordende Beart zo'n kind, en lijkt het mannetje echt even op haar eigen zoontje. Helaas gaat de film in de laatste, zo slechte dat 'weer grappig wordt horror-fase werkelijk richting Apocalypse Now, met beschminkte legertjes kinderen die met modder en erger smijten. Het einde is dan wel weer zo van de pot gerukt dat 't eigenlijk erg lollig is.
Labels:
Fabrice Du Welz,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten