It's Winter

Prima "gewone" Iraanse arthouse. Geen Makhmalbaf of Kiarostami-grollen. Een man vertrekt, een man arriveert in een winterse stad. We volgen de nieuw gearriveerde, een vrije, rusteloze ziel met de kop van Vincent Gallo. (Alleen dan wat treuriger) Hij zoekt en vindt met veel moeite een baantje, maar betaalt wordt ie er niet. Hij raakt ook afgeleid door een schone jongedame, de vrouw van de oudere man die in het begin vertrok. Onze held begint haar te volgen en in een prachtscène spreekt hij haar eindelijk aan, zijn ogen vol angst, of raakt ie van zo'n simpel gesprekje al geëmotioneerd? Een mooi beeld in elk geval. It's Winter is ondanks de titel zeker geen kille arthouse, daar zorgt een steeds op de soundtrack terugkerende ietwat sentimentele zanger wel voor, met een verhalende stem ergens tussen David Sylvian en, eh, Herman van Veen! Z'n poëtische teksten worden ook netjes vertaalt: "heads ducked in collars" is een terugkerende frase. Het droevige einde is trouwens haast Tolstojaans. Mooie film!