Tulpan

Op IMDB klaagde men onterecht dat dit weer zo’n ellenlange, oersaaie 'nomaden op vlakten in yurts'-film is, terwijl ik juist dacht dat dit eindelijk eens meer was dan een stukje wereldwinkel-folklore. Al gaat het natuurlijk wel weer gewoon over, eh, nomaden in een yurt op de dorre vlakte. Van Kazachstan in dit geval. Kunnen we die ook weer afstrepen op het (niet bestaande) lijstje 'zie een film uit elk land'. Tulpan kent de mafste dierenmomenten van het jaar. Lammetjes die mond op mond-beademing krijgen, wat is het voor design-fout in schapen dat ze altijd moeizaam 'werpen', een onverwoestbare schildpad die gebruikt wordt als speelgoedautootje en het allerleukst: een veearts op motor met zijspan, waarin een kameel in bandages zit, die keihard zit te janken. (De kameel dus) En het wordt nog leuker als de veearts steeds ongerust achterom kijkt. 'Is ze er al?', vraagt hij aan de lokale herders. Blijkt er een kameel al honderd kilometer in achtervolging te zijn op het illustere tweetal! Ondertussen is er ook nog een liefdesverhaaltje met een jongen die droomt van zijn tulpenmeisje, die hij nog nooit goed gezien heeft. (En die hem niet wil) Zijn maffe maat rijdt met komkommers en andere koopwaar rond in een met pin-ups behangen tractor. Hij wil naar de grote stad. Tegen het einde kreeg ik zelfs zin in deel twee van de avonturen van dit komische duo, maar dan volgt een wijs besluit.