woensdag 9 juni 2010
The Reader
Moeizame prent. De eerste keer dat de film terugschakelt naar Ralph Fiennes, die de flashback heeft ingeleid dacht ik: nee hè, hoe kan dit nou nog wat toevoegen? Doet 't wel, althans, de film bestrijkt zoveel jaar (helaas) dat het wel moet eigenlijk. Wat mij betreft had het allemaal in die ene zomer gepropt kunnen worden. Een jongen die seksueel ontwaakt door een oudere mysterieuze vrouw (Kate Winslet) die dan een enorm geheim blijkt te hebben, waardoor hij in morele dilemma's verzeild raakt. Eigenlijk de thematiek van Apt Pupil (van Stephen King, met Ian McKellen) maar dan sentimenteel/erotisch en niet thrillerig. Aardige momenten zijn er op zich wel in de college-zaal waar die ethische discussies o.l.v. Bruno Ganz worden gevoerd (inmiddels eind jaren '60). Bijna overbodig te zeggen dat Winslet voor deze rol geen Oscar had hoeven krijgen, in Revolutionary Road was ze bijvoorbeeld al veel beter. Hier maakt ze soms zelfs een wat ongefocuste indruk. Extra jammer is de muzak die dan van Nico Muhly blijkt te zijn. Had beter van hem verwacht. Oh ja en dan vergeet ik nog iets. Het idee van het personage van Fiennes om met een tinnen busje vol Duits geld een bezoekje te brengen aan holocaust-slachtoffer is echt een verbijsterende schoffering!
Labels:
films uit de jaren '00,
Stephen Daldry
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten