The Killers

Dit is wel een leuke draad. The Killers haalt er niet zo heel veel punten, het is dan ook een van de mindere klassieke (= forties) film noirs die door het Amerikaanse national film registry, eh, daarin zijn opgenomen. Maar dan heb je het over klassiekers en zelfs een minor klassieker is nog een prima film, wat dus ook geldt voor Hemingway's The Killers. Zijn korte verhaal diende als uitgangspunt voor de eerste paar scènes, waar twee huurmoordenaars zo'n typische diner/lunch trailer bezoeken. Meteen een beklemmende sfeer, met de gemeen-jolige killers. Ze zijn op zoek naar Burt Lancaster, die hier debuteerde. Wat heeft die man toch het hoofd van een trieste clown. (Hij werkte dan ook eerder als acrobaat in het circus!) Lancaster wordt omgelegd, waarna de hoofdmoot begint. Een verzekeringsmannetje gaat op onderzoek waarom deze toch simpele pompbediende het slachtoffer is van een professionele afrekening. Zo begint de film eigenlijk bizar veel op Citizen Kane te lijken. Exact dezelfde structuur. Een dooie in het begin, die ook nog een raadselachtige clue achterlaat. (Hier een groene zakdoek) En we zien de puzzelstukken vertelt door bekenden die zich episoden uit zijn leven herinneren. Zit echt perfect in elkaar, qua structuur. De verzekeringsagent trekt door een leven, van bokswedstrijden naar rijke feestjes, heists, femme fatales, de achtertuin van een politie-agent en een kamermeisje dat 2500 dollar uit de levensverzekering krijgt. Je zou zeggen; daar houdt het belang toch op voor de maatschappij, maar op een bepaald moment wordt de suggestie gewekt dat de verzekeringsmij geen problemen heeft om crimineel geld in beslag te nemen. (Waarom zou de man anders eindeloos op onderzoek gaan?)