Gilda

Zeer teleurstellende film noir. Veel te veel een 'zie mij een enorme ster zijn'-vehikel voor de fraaie Rita Hayworth. Ze mag (gedubt) liedjes zingen, steekt benen de lucht in en trekt sensueel handschoenen uit. Echt goed dansen kan ze echter niet. Het zorgt voor die jolige Viva Maria-sfeer, waar ik een hekel aan heb en zeker in iets wat een noir zou moeten zijn. Zelfs Glenn Fonda kan de zaak niet redden. Hij opent nochtans goed, als gokker in Buenos Aires die wordt opgepikt door een slicke en foute zakenman en ook eigenaar van een casino. Deze George Macready heeft gevaarlijke connecties met Duitsers, pardon nazi's in het Argentinië van net na de Tweede Wereldoorlog. Hij en Fonda sluiten een zakelijke vriendschap, totdat femme fatale Gilda verschijnt, een oude bekende van Fonda. Gilda spreekt het ultieme credo van de noir uit: I hate you so much I think I'm going to die from it. Film lijkt toe te werken naar een climax, maar die confrontatie valt dan min of meer letterlijk in het water, waarna de film aan 't dwalen slaat, met o.a. uitstapjes naar Montevideo.