Viva Maria!

Zwak niemendalletje van Malle. Wel de eerste keer dat ik Brigitte Bardot tegenkwam, maar die wekte ook al geen plezierige indruk. Soort Marijke van Helwegen avant la lettre. Je zult er maar uitzien als een plastisch chirurgisch verstelde barbiepop zonder plastische chirurgie. (Ik neem niet aan dat dat toen al en vogue was) Bardot speelt een Iers meisje, die met haar pa verzet pleegt tegen de Britten, nou ja dat zit nog allemaal in 't lollige openingsliedje van Delerue. Daarna zijn ze in Zuid-Amerika, waar Britser dan Britse negers een kopje thee drinken. Pa gaat eraan en de (tot op dat moment) tomboy Bardot belandt onder de hoede van een circus, waar Jeanne Moureau liedjes zingt. Bardot doet heur petje af en schudt haar lange blonde haren los. Dat wordt van 'oeh la la' als 't duo samen liedjes gaat zingen in voortschrijdende staat van ontkleding. En oh ja, ze heten allebei Maria. In het tweede gedeelte komt dan de revolutie die de Viva! al deed verwachten. Film verwordt dan tot een niet-grappige Bananas, al hakt Malle behoorlijk stevig op de katholieke kerk in. Een leuk simpel grapje is dat de kinderen vanaf dat moment het Ave Maria én Maria gaan bidden.