Khadak

Stuk beter dan ik aanvankelijk verwachtte. Het begint als weer zo'n Mongools verhaaltje, mensen in een yurt. Idyllisch, idyllisch. Gelukkig worden ze al snel gesommeerd van de vlakte (berg) te vertrekken. Er schijnt een plaag te zijn, wie weet een truc van de overheid. De familie wordt te werk gesteld in een mijnstadje. Dit is allemaal nog redelijk duidelijk, maar 't verhaal gaat in wezen over de zoon, die soms "toevallen" krijgt, jaaa, magic powers dus, dat heeft de sjamaan die zijn familie inhuurt allang door. Hij "voelt" ook dingen, en zodoende maakt ie kennis met 'n meisje dat al kolen stelend in een treinwagon is belandt. De film wordt steeds psychedelischer en droomachtiger. De jongen tript vanzelfsprekend door, visioenen met veel dode dieren, gebroken flessen, blauwe lintjes, onbegrijpelijke symboliek en allemaal behoorlijk boeiend. (Al zou ik 't niet coherent na kunnen vertellen, wat niet helpt om de film te onthouden, denk ik)