Une Belle Fille comme Moi

Flauwe komedie van Truffaut, die pas opleeft als er een hilarische godvrezende (maar desondanks zondende) insectenverdelger opduikt. Een absurde Wim T. Schipperiaanse rol van Charles Denner. Een student sociologie schrijft zijn scriptie over criminele vrouwen, hij begint aan een interview-reeks in de gevangenis, maar blijft onmiddelijk hangen bij de nymfomane. Een hysterica recht uit een K3-film. Ik snap wel dat ze irritant moet zijn, maar alstublieft. Zij verslindt en gebruikt mannen en die haar. Ze hopt van de ene (o.a. een Samenzwering van Idioten Ignatius-achtige dikzak die bij zijn moeder woont) naar de andere en krijgt, natuurlijk, langzaam ook onze professor in wording in haar macht. Tot 't slot, wat knipoogt naar 't beroemde einde van Pickpocket. Een leuke bijrol is 'r trouwens nog voor de assistente van de socioloog. Een meisje dat tot over d'r oren (onbeantwoord) verliefd op 'm is. Blond en een suffe bril, maar 'n vamp daarachter. Vergelijkbaar met de rol van Nathalie Baye in La Nuit Américaine, een jaar later.