woensdag 8 juli 2009
Nosferatu: Phantom der Nacht
De laatste Klaus Kinski/Werner Herzog-combi die ik nog moest zien. Niet de beste, maar ik verwachtte er ook al niet veel van. Een reden om te kijken zou de prachtige cinematografie kunnen zijn. Zowel het Transylvaanse gebergte als Wismar (eigenlijk Schiedam en Delft gecombineerd) zien er prachtig uit. Al merk je in 't openingsshot wel meteen dat 't er te modern uitziet. Misschien omdat het zo Nederlands is. Herzog bekommert zich niet om anachronismen, later zitten er gewoon moderne sloten op deuren. De sterrencast is een andere reden om te kijken. Adjani, als de love interest van zowel de Dracula als de arme stakker die 'm gaat bezoeken (En dat is dan weer Bruno Ganz) In de intiteling kwam ook nog de naam Ryk de Gooyer langs, maar ik heb 'm niet herkend. En dan is daar natuurlijk Kinski als Nosferatu. Hij ziet er ietwat potsierlijk uit, bijna Bowie-aans popster decadent. Zeker in zijn eerste paar shots. Later wordt ie een wat "gewonere" Nosferatu, maar dan kan ie natuurlijk niet wedijveren met 't sepiakleurige kapotte film-idee van 't origineel, dat warempel 'n stuk spannender was. Minder geslaagd in deze nieuwe versie is bijvoorbeeld de rol van Roland Topor (een schrijver) die de baas is van Bruno Ganz.. Hij wordt later eveneens vampier, maar in dat proces was het origineel toch aangrijpender.
Labels:
films uit de jaren '70,
Werner Herzog
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten