Black Moon

Mooie onnavolgbare film om de gebruikelijke filmconventies effe mee te resetten. Louis Malle op de surrealistisch sc-fi tour. De eerste twintig minuten wordt 'r nauwelijks gesproken. Een meisje in een kek sportief autootje rijdt een wasbeer/das of iets dergelijks aan. (Lynch!) Er klinken oorlogsgeluiden en ze wordt tegengehouden door wat soldaten. Ontsnapt en belandt in een Wonderland-huis, waar ze met moeite een enorm glas melk op een enorme tafel weet te pakken. Als ze drinkt begint een varken afkeurend te knorren. Jaja. Veel (pratende) beesten, waaronder een vadsige eenhoorn. Een stoet naakt rondrennende kinderen en een oude vrouw op bed, die door haar eigen dochter de borst wordt gegeven. Later ook nog door het meisje, dat voelde je al aankomen. Dan heeft de film al alle dreiging verlaten voor wat meer erotische tafereeltjes. In een van de grappigste scènes valt om onverklaarbare redenen continu haar slipje onder d´r rokje uit. Aan het einde verzamelt de volledige stoet bizarre personages zich in de huiskamer, begint elkaar te schminken, terwijl het meisje piano speelt. Het gaat plots waaien en ze moet steeds de bladmuziek terugblazen. Twee kinderen beginnen onvast en fantastisch Wagner te zingen. Magnifiek moment en op zichzelf al genoeg reden om de film te kijken.