woensdag 8 juli 2009

Auf der Anderen Seite

De opening is van Mike Leigh-achtige kwaliteit. Een oude Turk in Duitsland, gaat naar de hoeren, de fraaie 40+ prostituee blijkt ook een Turkse te zijn en hij biedt aan voor 't geld wat ze daarmee verdiend bij hem te komen wonen. Thuis komt zoonlief langs, die professor Germanistiek is, zou er een driehoeksverhouding ontstaan? Nee hoor, Fatih Akin houdt van Drama met een grote D. En de de openingstitel had 't al aangekondigd, er vallen dooien, en het verhaal switcht naar een jong Turks meisje, dat aldaar in een van de 6785 radicale politieke splintergroeperingen zit. En wacht 'ns, de hoer had een dochter! Alle personages worden lekker schematisch over het bord des levens geschoven door Akin, en elkaar ontmoeten doen ze net niet. Al met al wel beter dan Gegen die Wand trouwens.

Geen opmerkingen: