The Circus

Had mijn niet zo kleine naslagwerk Little Black Book of Movies weer 'ns bestudeerd. Als voorprogramma Buster Keaton's The High Sign gekeken, zijn eerste solo-short, van twintig minuten. Rennen, springen, lachen, hollen en weer doorgaan, natuurlijk. Daarna dus The Circus een klassieker van Chaplin, maar een van zijn minor works, toch. Hij zingt natuurlijk zelf het openingsliedje, en componeerde de muziek. (Wat een ego, maar ok hij kan het) Een meisje in de trapezes. Hoe kan 't toch dat al de vrouwen in silent films op elkaar lijken? Is 't de make-up? Altijd zwart haar, blond haar zag er zeker niet uit in zwart-wit? Dat kan niet waar zijn. Goed, The Tramp komt op onnavolgbare wijze bij een circus, waar de grappen met leeuwen en koorddanserij volgen die je vooraf had kunnen bedenken. Leukste running gag is een paard dat om onverklaarbare redenen constant achter The Tramp aan stormt. En natuurlijk een melancholisch einde, juist dat maakt Chaplin groot.