donderdag 16 juli 2009

Cargo 200

Inktzwarte komedie (of toch gewoon drama) vol zieke humor. En, ook leuk, een interessante Russische soundtrack, '84 was daar zeker een goed popjaar. De professor wetenschappelijk atheïsme draait in zijn auto far-out dance, de hippe jeugd luistert een bizarre mengeling van synthpop en black metalliaans gekrijs en af en toe klinkt 'r een cheesy ballade, al dan niet meegezongen door seniele oma's. De minister brengt een bezoekje aan z'n moeder en vrienden, maar z'n auto gaat kaduuk, waardoor hij in the middle of nowhere bij Russische roodnekken belandt die wel eens in discussie willen met 'm. Over God. Parallel daaraan een plotje met wat jongeren, die hij net bij z'n vrienden is tegengekomen. Ook zij belanden bij deze Tokkies, toevallig drankhandelaren, en die zien wel wat in 't mooie meisje. Hierna nog iets verklappen zou zonde zijn, maar de spiraal van geweld begint zo ongeveer als de Vietnamese huisslaaf van de louche figuren wordt afgeknald.

Geen opmerkingen: