Misery

Dit is wat ik van een Stephen King-film verwacht. Eén simpel doch goed idee, uitgesmeerd tot een spannende film. (Je zou denken dat 't op een kort verhaal was gebaseerd, maar King wist er een roman uit te peuren) Een schrijver crasht in een sneeuwstorm en valt in handen van een obsessieve fan. Altijd lekker die paranoia-angst van beroemdheden voor fans. Mooi voorbeeld van de uitrekking van het materiaal is dat de schrijver net een nieuw boek af heeft, nog ongepubliceerd, dat niet in de smaak valt van de fan, maar daar gaat 't niet eens echt om, het gaat om zijn bouquet-reeks Misery waarvan gedurende zijn verblijf het nieuwe en laatste deel verschijnt. Het hoofdpersonage sterft. Dat mag niet! Wat ik bedoel, hij had ook gewoon dat Misery-boek net af kunnen hebben. Nou ja nu zijn er allerlei omtrekkende bewegingen die niet vervelend zijn hoor. Erg leuk in Misery is het politieduo van het dorpje waarin dit alles zich afspeelt. Een komisch bejaard stel recht uit een Coens-film. Het politie-onderzoek zelf is (met name van de hogere politie dan) betrekkelijk waardeloos. Bovendien krijgt onze obsessieve fan ook nog Lucia de B.-misdaden uit 't verleden mee. Wat in zo'n dorpje natuurlijk algemeen bekend is en meteen (en niet na maanden) een belletje bij de inwoners dan wel agenten had moeten doen rinkelen.