Night Moves

Sappige noir, die zich in de tweede helft ineens op een mysterie-plotje gaat concentreren, met als McGuffin uiteindelijk een soort Maltese Falcons. Verdomd jammer. Heeft een soort gemaakte ingewikkeldheid/twist. En dat terwijl het eerste uur heel diep gaat, vol kapotte personages en, belangrijker, zonder verhaal. Gene Hackman is een verlopen private dick, die zijn vrouw overspel ziet plegen en ondertussen als klusje de dochter van een al even uitgerangeerde actrice uit Florida moet halen. Het dochtertje (Melanie Griffith) is een erg liberale nimf, die constant haar shirtje uit wil doen. (Wat Hackman lang weet te verhinderen) Mooiste personage is een Amélie Mauresmo-achtig type, die met haar man (?) het nimfje onder de hoede heeft genomen. Heel raar en fascinerend mens, die allerlei verschillende life stories opdist. En, altijd leuk, net als Hackman geïnteresseerd is in de art of chess. Hackman loopt rond met zo'n magnetisch bordje, waar ie in z'n eentje stellingen op bestudeert.