Klein meesterwerkje van Jules Dassin. (Mijn filmbijbel beschrijft trouwens van hem alleen Never On Sunday, dus ook geen Rififi opvallend genoeg) The Naked City werd gepresenteerd als docunoir, omdat er met "echte" New Yorkers werd gewerkt, en op straat werd gefilmd. In wezen is het een simpel detective verhaaltje, waar een olijke/koddige bijna Santa Claus-achtige detective puzzelt op de moord op een model. Hij doet dat in een bizar goed humeur, met erg lollige one-liners. Hij heeft natuurlijk een jongere rechterhand die zich in de nesten werkt, in de jacht op de dader, na vele twists en omzwervingen. Deze slechterik (een worstelaar, een Dassin-trademark) staat bekend om zijn harmonica-spel, klein minpuntje, we horen 'm nooit spelen! Al vergeet ie op de vlucht niet zijn geliefde harmonica mee te grissen. Geslaagd is de ironische voice-over die de personages toespreekt, "wat nu hè Johnny?", dat soort dingen.
vrijdag 10 juli 2009
The Naked City
Klein meesterwerkje van Jules Dassin. (Mijn filmbijbel beschrijft trouwens van hem alleen Never On Sunday, dus ook geen Rififi opvallend genoeg) The Naked City werd gepresenteerd als docunoir, omdat er met "echte" New Yorkers werd gewerkt, en op straat werd gefilmd. In wezen is het een simpel detective verhaaltje, waar een olijke/koddige bijna Santa Claus-achtige detective puzzelt op de moord op een model. Hij doet dat in een bizar goed humeur, met erg lollige one-liners. Hij heeft natuurlijk een jongere rechterhand die zich in de nesten werkt, in de jacht op de dader, na vele twists en omzwervingen. Deze slechterik (een worstelaar, een Dassin-trademark) staat bekend om zijn harmonica-spel, klein minpuntje, we horen 'm nooit spelen! Al vergeet ie op de vlucht niet zijn geliefde harmonica mee te grissen. Geslaagd is de ironische voice-over die de personages toespreekt, "wat nu hè Johnny?", dat soort dingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten