Cloverfield

Superidee, rammelende uitwerking, al is het niet 1,2,3 evident waar dat dan aan ligt. De film is enerverend, vol actie en zeker vermakelijk. Een feestje in New York, een man krijgt de opdracht "testimonies" te filmen. Een veeg teken natuurlijk die afscheidsboodschappen, een van de hoofdpersonages vertrekt naar Japan. De man achter de camera is een vriend, een ongelofelijke "dork", die meer geïnteresseerd is in een jongedame. En dan, een gigantische klap. Is het een aardbeving? Een aanslag? (Megadikke spoiler!) Nee, het is Godzilla himself. Jammer dat geen van de personages daar een opmerking over maakt. (Over Superman wordt bijvoorbeeld wel gesproken) Cloverfield duurt minder dan tachtig minuten en dat is funest voor de spanning en ook voor de ontwikkeling van de meer gevoelige liefdeskantjes aan 't plot. (Al is de korte speelduur waarschijnlijk noodzakelijk omdat er simpelweg niet meer video op zo'n camera zit) In een scène zit de groep hoofdpersonages, op de vlucht voor het monster, op een metro-station. Deed me denken aan de beroemde scène in Jurassic Park waar wat kinderen zich in de keuken verstoppen. En dan langzaam komen de dino's dichterbij, alles begint te trillen en te rinkelen. Welnu, zo spannend wordt het hier helaas nooit. Blijft over die point-of-view-techniek, die fascinerend blijft tot 't end, al zijn er wilde momenten waar 't beeld nog verdraaid goed blijft. (Al schenen mensen in bioscopen er allemaal wobbly van te worden)