zaterdag 11 juli 2009
Quiet City
Een stuk minder gelaagd dan Mutual Appreciation, maar stiekem toch leuker. Superschattig in elk geval. Hier gebeurt waar iedere indiejongetje/slacker van droomt. Je staat ergens depri te lummelen en dan komt 'r een prachtig Sarah Polley-achtig meisje zomaar in je schoot vallen. Ze vraagt de weg, Charlie krijgt het niet uitgelegd en uiteindelijk spenderen ze een hele dag samen. Meer is de film ook niet. De twee hoofdrolspelers spelen kinderachtige spelletjes, zitten een beetje aan elkaar te plukken, zonder dat het seksueel wordt. Uiteindelijk belanden ze op een arty feestje, wat ik een minder gedeelte vond. (Maar ja ze moeten toch ergens heen) Geiniger is het bezoekje aan een vage vriend van Charlie, die een monoloog over koolsla houdt. Het leukst is echter als ons duo samen op een speelgoedkeyboardje gaat zitten pingelen.
Labels:
Aaron Katz,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten