maandag 13 juli 2009
Leonera
Teleurstellende film, na een intrigerend begin. We zien een meisje in bed, besmeurd met bloed, ook in de fraai duister belichte kamer een grote chaos. Er liggen twee mannelijke lichamen, later blijkt de ene dood en de andere, eh, toch niet. Het meisje gaat gewoon naar college, komt terug en belt dan hysterisch de politie dat ze 't niet meer aan kan. Ze wordt opgepakt en belandt in de gevangenis. Mooi, en nu in flashback zien hoe 't zover is gekomen, wat er is gebeurd. Heeft ze 't gedaan? Maar de film verandert in een gevangenisleven-film op de vrouwenvleugel. Het meisje is zwanger, van één van de twee, maar welke? Nogmaals, we volgen meer de dagelijkse handelingen. Het meisje heeft geluk want de afdeling voor zwangere vrouwen is het meest "normaal". Er is wel een probleempje, als de kinderen vier zijn worden ze afgenomen, we zien al hoe een vrouw haar polsen doorsnijdt en dat is een voorteken natuurlijk. Het eindigt met de welbekende truc van gevangenisfilms (spoiler) maar ik weet niet of het positief bedoeld is, alsof een landgrens oversteken genoeg is om nooit meer terug te worden gevonden.
Labels:
films uit de jaren '00,
Pablo Trapero
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten